• 10.792 nieuwsartikelen
  • 162.329 films
  • 10.192 series
  • 29.833 seizoenen
  • 614.968 acteurs
  • 193.271 gebruikers
  • 8.985.415 stemmen
Avatar
 
banner banner

Soupçons - Seizoen 1 (2004-2018)

3,79 56 stemmen

Alternatieve titel: The Staircase

IMDb beoordeling: 7,8 (27.084)

Afleveringen: 13

Speelduur: 10 uur en 11 minuten

Ontwikkeld door: Jean-Xavier de Lestrade

Met: Michael Peterson, David Rudolf en Ron Guerette

Oorsprong: Frankrijk

Datum van release: donderdag 7 oktober 2004

Eerst uitgezonden op: Canal+ (Frankrijk)

  • On Demand:

  • Netflix Bekijk seizoen 1 via Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • Google Play Niet beschikbaar op Ziggo

Plot Soupçons

In 2001 wordt het lichaam van Kathleen Peterson bebloed gevonden onderaan de trap van haar woning. Het leven van haar echtgenoot, schrijver Michael Peterson, wordt vervolgens in een rechtszaak onder de loep genomen.

Afleveringen Seizoen 1 (2004-2018)

  1. 1. Crime or Accident?

    7 oktober 2004 (47 minuten)

    Na de verdachte dood van zijn vrouw geeft Michael Peterson zijn versie van het gebeurde en bereiden advocaten en getuige-deskundigen zich voor op het proces.

  2. 2. Secrets and Lies

    7 oktober 2004 (47 minuten)

    Als Michaels dubbelleven aan het licht komt, bespreken experts van de verdediging of dit van significante invloed zal zijn op het aanstaande proces.

  3. 3. A Striking Coincidence

    14 oktober 2004 (47 minuten)

    Het verdedigingsteam is aangeslagen wanneer een verdachte gebeurtenis uit het verleden aan het licht komt. Later bezoekt het team Michaels eerste vrouw in Duitsland.

  4. 4. A Prosecution Trickery

    14 oktober 2004 (47 minuten)

    Nu het proces in zicht komt en de media-aandacht toeneemt, ruziën de verdediging en de aanklager over het al dan niet opgraven van het lichaam van Elizabeth Ratliff.

  5. 5. A Weak Case

    21 oktober 2004 (47 minuten)

    De aanklagers presenteren hun zaak terwijl de verdediging de jury ervan probeert te overtuigen dat er sprake is van gerede twijfel.

  6. 6. The Prosecution's Revenge

    21 oktober 2004 (47 minuten)

    Een getuige zorgt voor onverwachte hilariteit, de rechter oordeelt over een belangrijke kwestie, en Michaels vermeende opvliegendheid wordt onder de loep gelegd.

  7. 7. The Blow Poke Returns

    28 oktober 2004 (47 minuten)

    Kathleens zussen verdiepen zich in de teksten die Michael heeft geschreven. Juryleden bekijken de trap in Michaels huis. Een essentieel bewijsstuk duikt opnieuw op.

  8. 8. The Verdict

    28 oktober 2004 (47 minuten)

    Is Michael Peterson schuldig of niet? De jury velt een oordeel over de mysterieuze dood van zijn vrouw Kathleen.

  9. 9. Reopening the Case

    30 januari 2013 (47 minuten)

    Acht jaar later blijkt dat een belangrijke getuige voor de aanklager de jury mogelijk heeft misleid, wat de noodzaak voor een nieuw proces in de hand zou werken.

  10. 10. The Last Chance

    30 januari 2013 (47 minuten)

    Nadat er meer experts getuigen over de dubieuze conclusies en beweringen van Duane Devers, beslist de rechter of er een nieuw proces nodig is.

  11. 11. Looking for Closure

    8 juni 2018 (47 minuten)

    Na twee en een half jaar huisarrest moet Michael besluiten of hij schuldig pleit of zijn vrijheid op het spel zet met een nieuw proces.

  12. 12. Between Anger and Despair

    8 juni 2018 (47 minuten)

    Het vertrouwen van Michael en zijn familie in het rechtssysteem is voor altijd geschonden. Ze bespreken wat ze hopen te bereiken door de strijd voort te zetten.

  13. 13. Flawed Justice

    8 juni 2018 (47 minuten)

    Michael spreekt met een verslaggever over de redenen achter zijn schikking. Later legt Kathleens zus in de rechtszaal een tartende verklaring af.

Reviews & comments

zoeken in:
avatar van Jordy

Jordy

  • 22567 berichten
  • 2952 stemmen

Oorspronkelijk een 8-delige serie uit 2005. in 2013 nog 2 afleveringen aan toegevoegd. Sinds kort te zien op Netflix, met nog 3 extra afleveringen.


avatar van Joy4ever

Joy4ever

  • 4358 berichten
  • 1576 stemmen

Knap om 13 afleveringen te maken met de vraag of iemand per ongeluk van de trap is gevallen of dat er sprake is van een misdrijf. Gezien de de verwondingen op haar hoofd kan ik me niet voorstellen dat dit kan komen door een val van de trap maar aan de andere kant komt Michael wel heel sympathiek over en neig ik naar onschuld. Feit is dat ook hier weer de nodige schandalige dingen zijn gebeurt binnen de rechtzaak. Ik kan begrijpen dat mensen het geloof in fair trial kwijt zijn daar.


avatar van Donkerwoud

Donkerwoud

  • 8026 berichten
  • 3576 stemmen

Op basis van de oorspronkelijke serie plus de film. De laatste drie afleveringen hoop ik nog in te halen.

De oorspronkelijke serie was op een wat voyeuristische manier genieten geblazen omdat het zoveel verschillende aspecten van een strafzaak in beeld wist te brengen. Je mag er bijna niet van genieten door de ernst van de zaak, maar toch is het heerlijk om naar de twists en turns te kijken die het proces neemt. Via een welbespraakte en sympathieke figuur als Michael Peterson wordt pijnlijk duidelijk waar de fouten in het systeem zitten en hoe dat een ongelofelijk effect heeft op de levens van mensen.

Deze sequel heeft iets minder de twists en turns die het origineel had, maar hier is het weer dat constante gevoel van ontreddering dat deze familie acht jaar lang heeft moeten ondergaan. Het maakt pijnlijk duidelijk wat een gevangenisstraf voor impact heeft op de levens van mensen, ongeacht of ze schuldig of onschuldig zijn. Daar komt nog eens bij dat er hier een justitiële misser van jewelste heeft plaatsgevonden in hoe die Deaver met bewijsmateriaal heeft gerommeld.


avatar van Thomas83

Thomas83

  • 3718 berichten
  • 3363 stemmen

Je ziet het niet zo vaak dat je in een documentaire het werk van de verdediging van een strafzaak van zo dichtbij kan volgen. En wat het ook mooi maakt is dat in The Staircase iedereen eigenlijk altijd in een natuurlijke omgeving wordt geïnterviewd. Michael Peterson is ook een perfecte verdachte als je een wat pakkende documentaire wil maken. Hij is ietwat geheimzinnig, maar welbespraakt en ogenschijnlijk erg open voor de camera. Mede daardoor is het nog best een intieme documentaire geworden, tot zover dat gaat met deze wat aparte familie.

Ik vond het ook wel echt een uitkomst dat Petersen een welgestelde schrijver is, want als hij dan na de originele eerste acht afleveringen weer op vrije voeten komt is hij heel goed in staat om onder woorden te brengen wat al die jaren in de gevangenis hebben gedaan met hem. Dat is ook echt schokkend goed af te zien aan zijn aftakelende gezondheid, en het heeft ook duidelijk zijn tol geëist voor zijn familie en financiën. Kun je nagaan hoe dat was gegaan als hij er niet warmpjes bij had gezeten toen de strafzaak begon. En omdat Petersen de middelen had om langer te procederen zie je des te beter hoe kansloos het Amerikaanse rechtssysteem functioneert.

Petersen huurt voor zover ik weet ook forensische experts van de hoogste categorie in, zeer gerespecteerde figuren waarvan je er een paar herkent uit andere zeer grote zaken (en documentaires daarover), maar uiteindelijk maakt het allemaal geen zak uit door vals spel van de zogenaamde bloedexperts en die kansloze juryrechtspraak, waardoor beeldvorming over zaken als Petersens seksuele escapades en de vergelijkbare dood van een vriendin in Duitsland er toe gaat doen.

Een aantal omstandigheden wekken nog altijd best wat argwaan (in het bijzonder de grote hoeveelheid bloed, het opgedroogde bloed en de hele tijdlijn wat betreft Michael die buiten in de kou aan het roken was terwijl zijn vrouw binnen lag te sterven), maar het is eigenlijk wel allemaal circumstantial evidence en speculatie. De gerespecteerde forensische experts hebben in het voordeel van Michael gesproken en een moordwapen is nooit gevonden, noch is er een al te concreet motief.

Ik moet ook zeggen dat ik uiteindelijk zo iemand als Candace Zamperini, de zus van het slachtoffer, een stuk onsympathieker vind dan de verdachte. Haar emoties zijn begrijpelijk, maar zij zit zo vol haat dat je haar maar moeilijk nog leuk kan vinden. En die Freda Black (de assistent van de aanklager) heeft niet eens een excuus om zo vol haat te zitten. Die boze kop, geaccentueerd ook door die lelijke make-up, bah. Wat een eng mens is dat. De homofobe teksten en dat accent helpen ook niet echt. Kon haar echt niet uitstaan.

Uiteindelijk is de documentaire soms wel echt wat langdradig omdat er zo eindeloos veel beelden van juridisch overleg en familieharmonie in zitten (het familieperspectief was duidelijk belangrijker voor De Lestrade dan een compleet en objectief beeld van de zaak schetsen), maar de twists en de aparte Petersen maken het toch nog wel echt de moeite waard. Ik vond het ook best interessant om te zien hoeveel galgenhumor als een soort van overlevingsmiddel werd gebruikt. En over lachen gesproken, die gay escort die met zijn getuigenverklaring de hele zaal aan het lachen kreeg was wel prachtig. 3.5*.


avatar van Xeeno

Xeeno

  • 169 berichten
  • 162 stemmen

In tegenstelling tot de meningen hierboven voelde ik weinig sympathie voor Michael Petersen. Hij kwam op mij juist eigenaardig en vreemd over. Had ook moeite met de totale afwezigheid van enig verdriet of schuldgevoel (ook al was zij gevallen, dan nog kan hij zich schuldig voelen dat hij bijvoorbeeld niet op tijd bij haar was) of andere emotionele momenten. Maar oké, we zien natuurlijk niet alles. Zijn oorlogsboeken, die hij zelf destijds als 'waargebeurd' bestempelde, maar dus eigenlijk fictie waren, laten zien dat Michael Petersen goed is in het geloofwaardig neerzetten (en volhouden) van zeer gedetailleerde leugens en schijnbaar door het leven kan gaan alsof hij dat allemaal echt beleefd heeft. Het doet er dan, naar mijn idee, niet toe hoe Michael Petersen overkomt op de kijker.

Zoals de meeste waargebeurde moordzaakseries op Netflix wordt ook hier weer het nodige aan bewijs achterwege gelaten. Na het zien van Making a Murderer en The Confession Tapes ben ik toch behoorlijk sceptisch geworden over de verhaallijn waarvan dit soort documentaires je lijken te willen overtuigen.

In dit geval zien we weer eenzelfde fenomeen terugkeren dat we ook al zagen in de twee reeds genoemde documentaires, en dan met name Making a Murderer, namelijk dat slechts één van de twee kanten van de zaak uitgelicht wordt: de kant van de verdediging. Uiteraard zien we de spelers van de andere kant veelvuldig voorbij komen, maar we volgen hun verhaal niet op de voet en we krijgen niet te horen waarom zij hun bewijs zo sterk vinden en waarom in hun optiek het bewijs van de verdediging niet of minder sterk is. We gaan niet met ze mee hun huis binnen, bespreken de zaak niet even buiten de rechtszaal om, stappen niet even bij ze in de auto, leren hun kinderen niet kennen etcetera. Het blijven achtergrondfiguren die nodig zijn voor het plot dat deze documentaire wil neerzetten, maar omdat ze zich meer op de achtergrond begeven en omdat je ze als kijker niet echt leert kennen, zul je niet snel sympathie voor ze, of hun standpunten, kweken.

Een gevolg hiervan is ook dat bewijsstukken van de aanklager niet of minder goed uit de doeken worden gedaan. De serie laat bijvoorbeeld achterwege dat DNA van Kathleen gevonden was op de gay porn/dating printjes van Michael Petersen, wat suggereert dat Kathleen wist van Michael's vreemdgaan/wens om vreemd te gaan met jonge jongens. De serie laat ook achterwege dat toen de politie ter plekke kwam Michael tijdelijk buiten moest wachten, maar hij zich met een smoesje naar binnen praatte (het was koud) om vervolgens naar de computerkamer te gaan en zijn harde schijf te wipen. Wie denkt op zo'n moment aan het wipen van z'n harde schijf? Er was ook bewijs dat het huwelijk van Michael en Kathleen helemaal niet zo rooskleurig was als de verdediging probeerde aan te kaarten en dat er financiële problemen waren binnen de familie (die na de dood van Kathleen allemaal opgelost waren).

Het is wel een interessante zaak, en de serie zit goed in mekaar. Ik heb em geboeid gekeken. Naderhand heb ik me iets verder verdiept in de zaak door het boek Written In Blood te kopen. In dit boek staat aardig wat bewijs dat de serie niet heeft genoemd, waaronder de twee punten hierboven.

Wat ik me tijdens de serie altijd afvroeg: een verklaring van al de bloedspatters op de muur wordt door de verdediging niet echt gegeven. Ze laten die Aziatische expert (Henry Lee?) uitleggen dat ze bloed heeft uitgespuugd. Hij demonstreert ook hoe zoiets zou kunnen. Maar in de longen, in de keel, in de mond, en rondom de lippen van Kathleen is geen spoortje bloed gevonden. Niks, noppes, nada. Er is dus geen bewijs dat wat Lee zegt dat dat is wat er gebeurt is. Dus, de verdediging kon het bloed niet uitleggen. Is het dan zo verwonderlijk dat hij schuldig wordt bevonden?


avatar van Bottleneck

Bottleneck

  • 8220 berichten
  • 2091 stemmen

Haha verderop in de serie moest ik regelmatig lachen om de (zwarte) humor van Michael, z’n broer en z’n advocaat. Volgens mij is dat de enige manier om het zwaard van Damocles dat zo lang boven je hoofd hangt, en het feit dat je lot in andermans handen ligt, een beetje draaglijk te maken.

Daarbij is het wel van belang om er rekening mee te houden dat docu-makers je vaak bewust of onbewust een kant op kunnen sturen. In het geval van The Staircase bijvoorbeeld: komen het OM en zijn overwegingen fatsoenlijk aan bod? En de bewijsstukken en getuigenissen van béide kanten van de zaak? Wat gerco dus goed beschrijft.

Dat in het achterhoofd houdende vind ik het (alsnog) een boeiende docu. Sowieso interessant hoe men de overwegingen en tactieken van de verdediging inzichtelijk maakt. Hier en daar wel bedenkingen zoals de pook die ‘opeens’ tevoorschijn komt en niet meteen forensisch onderzocht wordt in plaats van geleuter over spinnenwebjes erop. En er is te veel gezever van en over z’n (stief)kinderen. Dat had korter gemogen.

Maar wat constant aanwezig blijft en je eraan vastzuigt, is het stemmetje dat zegt: ‘Ja, maar zúlke verwondingen na een kleine val?! Kan dat en hoe te verklaren...’.

Sterk... en ideaal voer voor een serie.


avatar van ZAP!

ZAP!

  • 5103 berichten
  • 3549 stemmen

Ik heb The Staircase: An American Murder Mystery gezien (in de wacht), waarin beweerd wordt dat een oehoe de schuldige zou zijn... - wtf?- zat dat ook in deze reeks?


avatar van Thomas83

Thomas83

  • 3718 berichten
  • 3363 stemmen

Dacht van wel ja. Het komt bekend voor, en volgens mij heb ik geen andere serie of podcast over deze zaak gezien of geluisterd.


avatar van ZAP!

ZAP!

  • 5103 berichten
  • 3549 stemmen

Had ook wel liever deze gezien, die 'American Murder Mystery' reeks is nogal... 'Amerikaans', met de nodige poeha en slechts 3 uurtjes.
Deze is te zien op Netflix, en daar zie ik ook een kort filmpje over de uil / oehoe. Vooralsnog geen Netflix hier, maar wie weet.


avatar van jordybeukeboom

jordybeukeboom

  • 6793 berichten
  • 2422 stemmen

Fascinerend


avatar van james_cameron

james_cameron

  • 5969 berichten
  • 9108 stemmen

Fascinerende, meeslepende documentairereeks over de uitputtende rechtzaak tegen de amerikaanse schrijver Michael Peterson, die in 2001 ervan wordt verdacht zijn vrouw vermoord te hebben. Zoals vaker het geval is bij dergelijke documentaires wordt de zaak vooral getoond van de kant van de verdediging, waardoor je sympathie als kijker al snel bij de verdachte en zijn familie komt te liggen. Temeer omdat dit gewoonweg leuke mensen zijn, geholpen door een geweldige advocaat. De aanklagers komen er nogal bekaaid af (en zijn ook wel erg saai). Het proces is in ieder geval een achtbaanrit van emoties en bizarre ontwikkelingen. Met dertien alfeveringen (acht van 2004, twee van 2013 en drie van 2018) een flinke kluif, maar de zaak en de betrokken mensen zijn dermate interessant dat je van begin tot eind geboeid blijft kijken.


avatar van mikey

mikey

  • 28328 berichten
  • 4915 stemmen

Xeeno schreef:

Is het dan zo verwonderlijk dat hij schuldig wordt bevonden?

all circumstantial.


avatar van Xeeno

Xeeno

  • 169 berichten
  • 162 stemmen

mikey schreef:

(quote)
all circumstantial.

Dus?


avatar van mikey

mikey

  • 28328 berichten
  • 4915 stemmen

Xeeno schreef:

(quote)

Dus?

dus is het zo bizar dat hij de bak in moest.

dussss


avatar van Xeeno

Xeeno

  • 169 berichten
  • 162 stemmen

mikey schreef:

(quote)
dus is het zo bizar dat hij de bak in moest.

dussss

Ah. Dus als het bewijs "circumstantial" is dan is het volgens jou bizar dat iemand veroordeeld wordt?


avatar van mikey

mikey

  • 28328 berichten
  • 4915 stemmen

Xeeno schreef:

Ah. Dus als het bewijs "circumstantial" is dan is het volgens jou bizar dat iemand veroordeeld wordt?

in dit geval zeker. in alle andere gevallen... ja ook.


avatar van Xeeno

Xeeno

  • 169 berichten
  • 162 stemmen

mikey schreef:

(quote)
in dit geval zeker. in alle andere gevallen... ja ook.

Oké, en waarom is het bizar dat iemand veroordeeld wordt aan de hand van bewijs van omstandigheden?

Jij hecht dus meer waarde aan "direct evidence", zoals een ooggetuige?


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op TvMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.